Zapotrzebowanie na wodę w diecie.

Woda stanowi ok. 60 % masy ciała dorosłego psa i ok. 70 % masy ciała dorosłego kota. U szczeniąt i kociąt jest to odpowiednio ok. 75 % i 80 %, a u zwierząt w podeszłym wieku ok. 50-55 %. 

Do czego potrzebna jest woda?

Woda jest głównym składnikiem chemicznym wszystkich żywych organizmów. Jest potrzebna do wielu reakcji metabolicznych, pomaga w transporcie składników odżywczych, przyczynia się do regulacji temperatury oraz wspiera prawidłowy proces trawienia. 

Skąd zwierzęta pobierają wodę?

Podstawę stanowi, tzw. woda metaboliczna, która zostaje wytworzona podczas utleniania składników odżywczych. Przykładowo - z każdych 100 g utlenionych tłuszczów wytwarzane jest 107 g metabolicznej wody. Dodatkowo woda pobierana jest z pokarmu - jest obecna w mięsie (50-70 %), a także w karmach komercyjnych. Ostatnim źródłem wody jest spontaniczne/dobrowolne picie, którego częstotliwość zależy od wielu czynników: wysiłku, temperatury otoczenia, zdrowia i stanu fizycznego, czy rodzaju diety. 

Czy istnieje zapotrzebowanie na wodę?

Przyjmujemy, że dorosły pies ma zapotrzebowanie na wodę wynoszące 40-50 ml na kilogram masy ciała na dobę. Oznacza to, że przeciętny dorosły pies ważący 30 kg ma dobowe zapotrzebowanie na wodę wynoszące między 1200 a 1500 ml. Wśród psów będą jednostki potrzebujące więcej wody: szczenięta (1,5 ml/1 kcal), czy karmiące suki (którym nie ograniczamy dostępu do wody). 

U kotów sytuacja jest nieco inna, ich zapotrzebowanie na wodę wynosi (w zależności od źródła) od 20 do 50 ml na kilogram masy ciała na dobę. Oznacza to, że przeciętny dorosły kot ważący 5 kg ma dobowe zapotrzebowanie na wodę wynoszące między 100 a 250 ml. Koty zdecydowanie lepiej znoszą brak wody, ponieważ są zdolne do silnego koncentrowania moczu. Niektóre badania wskazują, że koty są zdolne do utrzymania odpowiedniego zapotrzebowania na wodę, korzystając wyłącznie z tej obecnej w pokarmie (o ile ma on wysoką wilgotność). 

Istnieje jednak zjawisko tzw. polidypsji, czyli nadmiernego pragnienia spowodowanego przez różne stany, przeważne chorobowe. Jeżeli jesteście zaniepokojeni wzmożonym pragnieniem psa lub kota, należy udać się do lekarza weterynarii i wykonać podstawowe badania w celu znalezienia przyczyny problemu.

Czy każda woda nadaje się dla każdego zwierzaka?

Wbrew pozorom - nie. Przede wszystkim unikamy wody stojącej - psy nie powinny pić wody z kałuż, oczek wodnych, czy stawów. Taka woda zawiera ogromną ilość bakterii, psy mogą zarazić się nie tylko pałeczką ropy błękitnej, ale także leptospirozą, która powoduje anemię, krwiomocz, żółtaczkę czy nudności. Na spacery warto zabierać psom butelkę z czystą wodą. Dodatkowo woda, którą podajecie zwierzakowi w misce powinna być często wymieniana na czystą. Miskę (najlepiej ceramiczną) myjemy przed każdą wymianą wody. 

A co z wodą z kranu, butelkowaną i filtrowaną?

• jeżeli w Waszym mieście jest dobra "kranówka", którą możecie spożywać - będzie odpowiednia również dla Waszych psów i kotów,
• woda butelkowana z wysoką zawartością wodorowęglanów będzie odpowiednia dla cukrzyków,
• woda butelkowana dla zwierząt z niedoczynnością tarczycy powinna zawierać jod na poziomie 0,5-10 mg/l,
• wody butelkowane z większą ilością żelaza (ale poniżej 1 mg/l) będą dobre dla zwierząt z niedokrwistością,
• jeżeli korzystacie z wody filtrowanej, to wybierajcie filtry węglowe; unikajcie filtrów wzbogacanych, np. magnezem, żeby nie zaburzać gospodarki mineralnej u zwierząt.